I wszystko wokół tego jednego z podstawowych składników naszego jedzenia się kręciło: kopanie kartofli motyką i w sposób zmechanizowany, pieczenie ziemniaków w ognisku, opowiadanie i pokazy kulinarne w wykonaniu Karola Okrasy. Ale nie zabrakło tego, co ludowe: wyrobów koronkowych, wikliniarskich.  Na dechach ciasno było od tańcujących, gdy obertasy grały wiejskie kapele. Radochę miały dzieciaki, bo mogły popróbować siekania kapusty do beczek, gręplowania lnu, robiły też ziemniaczane ludziki, siadały za kierownicą strażackiego wozu. Pojawili się kandydaci do parlamentu; baloniki cieszyły się powodzeniem, ale ulotki wyborcze w znacznie mniejszym stopniu. (bdb)