Trzy wystawy w Orońsku
W Muzeum Rzeźby Współczesnej otwarta zostanie ekspozycja "Retrospektywa" Magdaleny Więcek.
Magdalena
Więcek- nuk (1924 – 2008) była niezwykle utalentowaną polską
rzeźbiarką, autorką pomników, rzeźb monumentalnych i kameralnych oraz
rysunków. Zadebiutowała socrealistyczną rzeźbą Górnicy (1952). Wraz z
Marianem Boguszem zainicjowała Biennale Form Przestrzennych w Elblągu.
Początkowo uprawiała rzeźbę figuratywną, obdarzoną dramatyczną
ekspresją. W latach 60. XX w. tworzyła głównie monumentalne, plenerowe
realizacje i przestrzenne konstrukcje, których głównym tworzywem był
metal. Odeszła od figuracji w kierunku abstrakcyjnej, amorficznej formy i
struktury. Obok prac plenerowych (w Polsce, Niemczech, Danii, Holandii i
Włoszech) tworzyła coraz bardziej wysmakowane formy w kamieniu,
mosiądzu, stali i brązie.
Wystawa będzie miała charakter przekrojowy. CRP zaprezentuje kilkadziesiąt prac artystki z różnych okresów jej twórczości.
W
Galerii Monumentalnej CRP pokaże nowe dzieła w swojej kolekcji. W tym
roku placówka wzbogaciła się o dzieła kilku wybitnych współczesnych
rzeźbiarzy: Małgorzaty Malinowskiej i Marka Kijewskiego, Krzysztofa
Bednarskiego, Jarosława Kozakiewicza, Piotra Kurki, Jakuba Bąkowskiego i
Marty Pszonak. Zakupiono także rzeźbę Wacława Szymanowskiego z 1911 r.
"Płacząca". Oprócz zakupów kolekcja wzbogaciła się o rzeźby przekazane w
formie darów: Jerzego Jarnuszkiewicza "Portret Wandy" i Stanisława
Bracha "Oni".
W Galerii „Oranżeria” nastapi otwarcie wystawy
"Broken Structure" Tomasza Matuszaka. To instalacja rzeźbiarska
nawiązująca mocny dialog z wnętrzem galerii, w tym wypadku przeszklonej
oranżerii z dominującym rysunkiem ram okiennych. Wystawa jest dialogiem
ze sztuką minimalistów lat 50.i 60. Podwaliny stworzone w tamtym czasie
nie wytrzymują w zderzeniu ze współczesnym światem, elegancka struktura
się wali i rozrywa, nie odsłaniając jednak sposobów na nową
interpretację. Struktura jest też niedokończona, planowana z rozmachem
powtarza rytmy w przestrzeni obsesyjnie je multiplikując, jakby sama
zabudowana przestrzeń w uporządkowany sposób miała nadać jej jakikolwiek
sens.
(kat)
Fot.: CRP w Orońsku
