Koaniczne zagadki artystyczne
Koan (chiśki: kong-an) to paradoksalna opowieść lub pytanie, stosowane w zen w celu wstrzymania u osoby pracującej nad koanem bezustannego toku myśli i dzięki temu odblokowanie możliwości osiągnięcia oświecenia.
Dosłownie kong-an znaczy publiczny zapis, pierwotnie to słowo oznaczało w języku chińskim precedens prawny. Koany składają się z fragmentów sutr i kazań, pytań uczniów i odpowiedzi ich mistrzów, albo stanowią po prostu pojedyncze paradoksalne pytanie (...)
Praca nad koanem jest jedną z podstawowych technik zen (...).
Istnieje około 1700 koanów, jednak mistrzowie zen używają około 500. Najlepszym koanem dla danej osoby jest jakieś dręczące ją przez całe życie pytanie, nad którym nie może ona przejść obojętnie (...)" - podaje Wikipedia.
Jakie pytanie zadawali sobie uczestnicy projektu w Elektrowni? Co z nich wynika? Na obrotowym, biurowym krześle siedzi ubrany na czarno mężczyzna, na głowie ma płócienną torbę na zakupy, na kolanach rodzaj monitora lub laptopa. Z bliska widać, jednak że to doskonale spreparowany manekin. Obok złota, długa "rynna", a na niej takie same złote kieliszki i butelki. Dalej - drabina za siatką. Dużą część podłogi zajmują kręgi utworzone z jasoniebieskich węży ogrodowych (?), które artysta wprowadza w ruch przyciskając dźwignię. Wtedy kręgi mienią się...
Na oryginalność wystawy składają się nie tylko prace artystów, ale twórcze ich "połączenie" z filozofią zen. Bo prezentowane na niej dzieła stanowią zagadki właśnie o koanicznej naturze.
Otwarta wczoraj wystawa to tylko pierwsza część projektu. Składa się on bowiem z dwóch odsłon: poza ekspozycją sesji teoretycznej - pierwszej na świecie poświęconej temu zagadnieniu. Odbędzie się ona 2 pażdziernika (w godzinach: 10 - 13 oraz 14 - 17). Tego samego dnia o godz. 17.00 odbędzie się finisaż wystawy.
(bdb)
Więcej na www.elektrownia.art.pl
