Danuta Dolecka zaprasza na benefis

Po szkole aktorskiej we Wrocławiu zaczynała pracę w Teatrze im. Solskiego w Krakowie. Po dwóch latach trafiła do Radomia. - Pierwszy miał już swoją tradycję, w "Powszechnym" dopiero się ona tworzyła. Ale najważniejsze, że był stały zespół, który się bardzo dobrze ze sobą znał, także z rodzinami. Znaliśmy swoje bolączki, pomagaliśmy sobie. I ja z takiego teatru wyszłam, takiego się nauczyłam i za takim tęsknię - wspomina aktorka.

Przez lata współpracowała z pierwszym dyrektorem radomskiej sceny Zygmuntem Wojdanem. - Wcale nie miałam tak łatwo. Było dużo młodych ludzi, naprawdę trzeba było się starać, rozwijać, a nie stać w miejscu. Ja kilka razy stąd odchodziłam, ale w końcu zostałam, bo uznałam, że tu jest moje miejsce. Nie mam łokci, nie mam tupetu. Nie mam czegoś takiego, żeby za wszelką cenę zaistnieć. Chcę się inaczej sprawdzać - opowiada Danuta Dolecka.

Zapewnia, że niczego nie żałuje. - Dlaczego miałabym ro robić? - Ja dokonałam wyboru. A może to ten teatr w jakiś sposób wybrał mnie? - zastanawia się.

Danuta Dolecka zagrała 80 rół. Ma w dorobku artystycznym szereg bardzo różnorodnych, świetnie ocenianych kreacji - od Maryny w "Horsztyńskim" J. Słowackiego, Estery w "Sztukmistrzu z Lublina" I.B. Singera, Panny Młodej w "Weselu" S. Wyspiańskiego, Hanki w "Moralności pani Dulskiej" G. Zapolskiej, Goneryli w "Królu Learze" W. Shakespeare'a, poprzez Eleonorę w "Tangu" S. Mrożka, Podstolinę w "Zemście" A. Fredry, Mecenasową w "Tancerzu mecenasa Kraykowskiego" W. Gombrowicza czy tytułową Dulską w "Moralności pani Dulskiej" G. Zapolskiej, po Kubusia Puchatka w "Kubusiowym bajaniu" wg A.A. Milne'a i Panią Medlock w "Tajemniczym ogrodzie" F. H. Burnett.

Benefis artystki w piątek (10 bm.) o godz. 19 na scenie kameralnej. - Czego możemy sie spodziewać? - Nie mam pojęcia, co koledzy mi szykują. Trzeba przyjść, zobaczyć - zaprasza jubilatka.

Teatr prosi o wcześniejszą rezerwację miejsc: tel. 48 384 53 22, SMS 604 56 64 06, e-mail: bilety@teatr.radom.pl 

(bdb) 

Czytaj rozmowę z Danutą Dolecką: Nie chcę mieć, chcę być