Resursa. Chopin i tradycja w spektaklach tanecznych
Pierwszy to "Chopin - ex saturo" w reżyserii Tomasza Tarnawskiego z muzyką Fryderyka Chopina.
Muzyka Fryderyka Chopina - jej głębia, emocjonalność, wielowarstwowość – nasyca, zaspakaja, ucisza (łac. Ex-sătŭrō). Podobnie funkcjonują w życiu człowieka: wiara, nadzieja i miłość. Rozważanie sensu istnienia człowieka w świetle tych trzech prawd oraz muzyka Fryderyka Chopina stały się motywem przewodnim reżyserii spektaklu. Ideą choreograficzną kompozycji tanecznej Chopin – ex-sătŭrō jest więc ukazanie interpretacyjnej wielopoziomowości muzyki Chopina i płynącej z niej inspiracji treściowej oraz próba uchwycenia jej w ramy spektaklu, gdzie ruch (taniec w technice współczesnej), światło, scenografia, kostiumy, oraz projekcje video, połączone ze sobą, stanowią dodatkowy aspekt wyrazowy.
Z kolei "Kontrasty" w reżyserii Aleksandry Dziurosz to spektakl poruszający tematykę szeroko pojętego sensu istnienia i nieprzewidywalności losów człowieka. Mówi o ludzkich emocjach, pragnieniach i lękach, o aspiracjach i marzeniach człowieka, o karierze i niepohamowanych ambicjach, a także o namiętnościach, manipulacji, cynizmie i egoizmie, o różnych formach podporządkowania i uwikłania, o poczuciu goryczy i bezsilności.
"Kontrasty" to także refleksja na temat tradycji. Dlaczego dla wielu nie jest już bazą, drogowskazem i najwspanialszą z możliwych inspiracji? Inspiracją przy powstawaniu spektaklu były tradycyjne teksty i melodie regionu kurpiowskiego.
(kat)
Fot.: Warszawski Teatr Tańca
