Sprawiedliwość po latach
Mowa o Ustawie o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego. Na jej mocy: „uznaje się za nieważne orzeczenia wydane przez polskie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub przez organy pozasądowe w okresie od rozpoczęcia ich działalności na ziemiach polskich, począwszy od 1 stycznia 1944 r do 31 grudnia 1989 r.” - Nieważność orzeczenia będzie stwierdzał sąd okręgowy albo wojskowy sąd okręgowy, a stwierdzenie nieważności będzie równoznaczne z uniewinnieniem – podkreśla Marzena Wróbel. - Czyli będzie to proces dwustopniowy.
Osobie z takim zaświadczeniem lub z decyzją o internowaniu przysługuje od Skarbu Państwa odszkodowanie o maksymalnej wartości 25 tys.zł. Mogą się o nie ubiegać wszyscy ci, którzy zostali pokrzywdzeni przez sądy i kolegia do spraw wykroczeń. Jak wyjaśnia posłanka, odszkodowanie nie przysługuje osobom, które działały przeciw niepodległemu bytowi państwa polskiego. - Wypłata odszkodowań może nastąpić nie wcześniej niż w styczniu 2008r. - Ludzie bardzo często nie mają pieniędzy na to, aby zasięgnąć opini prawników, dlatego w moim biurze zatrudniony zostanie prawnik, który nieodpłatnie będzie pomagał zainteresowanym – podkreśla Marzena Wróbel.
Za przyjęciem nowelizacji ustawy głosowało 406 posłów, w tym za aż 360. To duży sukces – mówi posłanka. - Przyjęcie tej ustawy będzie przyznaniem się państwa polskiego, że orzeczenia i decyzje, które podejmował ówczesny wymiar sprawiedliwości nigdy nie powinny mieć miejsca.
O odszkodowanie będą mogły się ubiegać także uczestnicy radomskiego protestu w czerwcu 1976 r. Jak wynika z danych IPN w Radomiu jest ich 651.
Ostateczny kształt ustawy to wynik długiego procesu legislacynego. Pierwszy projekt ustawy wpłynął do laski marszałkowskiej w maju 2006r., choć był nowelizacją dokumentu jeszcze z 1991r.; ten projekt zakładał jednak, że nieważność orzeczeń będzie dotyczyła krótszego okresu, bo tylko do 1956 r.
