Terapia sztuką w Orońsku

To zarazem rodzaj twórczej terapii dla głuchoniewidomych artystów. Pierwsze warsztaty amatorów odbyły się w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku w 1990 r. z inicjatywy rzeźbiarza Ryszarda Stryjeckiego. To on był i jest nadal opiekunem wszystkich edycji. Teraz do Orońska przyjechało trzynaście osób, którym pomaga dziewięciu opiekunów.

Działalność artystyczna to dla osób żyjących w ciszy i ciemności przede wszystkim okazja do wyrażenia poprzez sztukę swoich emocji, przeżyć i nastrojów. Praca z gliną, tworzenie rzeźb to znakomita forma arteterapii, czyli rehabilitacji poprzez sztukę. Jej owocem jest satysfakcja, wzrost poczucia własnej wartości, a przez to również odbudowanie oraz umocnienie więzi z innymi ludźmi. Portrety, autoportrety, przedstawienia zwierząt, postaci mitologicznych, czy bohaterów bajek, abstrakcje, a także rzeźby o tematyce religijnej, to wątki podejmowane najczęściej przez głuchoniewidomych twórców.

Rzeźby będące efektem poprzednich plenerów były wielokrotnie prezentowane na wystawach, m.in. w galerii ZPAP, Zamku Ujazdowskim w Warszawie, Centrum Kultury Polskiej w Budapeszcie oraz galeriach Krakowa, Płocka, Białegostoku, Łodzi, Lublina, Radomia, Kozienic. Ostatni duży pokaz prac powstałych podczas corocznych dwutygodniowych warsztatów w Centrum Rzeźby Polskiej odbył się w październiku 2008 r. we foyer Teatru Wielkiego w Warszawie.

W niedzielę (12 bm.) o godz 12 odbędzie się poplenerowy pokaz prac głuchoniewidomych artystów amatorów.

(kat)

Fot.: CPR w Orońsku