Trzy nowe wystawy w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Otwarcie w sobotę

    "Interplay"- wystawa prac dwunastu polskich i niemieckich artystów, zorganizowana wspólnie z Europejskim Domem Sztuki Schafhof we Freising koło Monachium jest efektem rezydencji artystycznych, które odbyły się jesienią 2016 i wiosną 2017 roku w ramach Europejskiego Stypendium Sztuki Górnej Bawarii. Tytuł wystawy odnosi się do interakcji pomiędzy dziełem sztuki a widzem, odgrywającej niezwykle ważną rolę w sztuce. Interakcja może zachodzić fizycznie poprzez dotykanie czy używanie obiektów lub na poziomie mentalnym poprzez konceptualne idee i projekty lub emocje, jakie dzieło wywołuje u widza. Na wystawie artyści prezentują prace wykonane w różnych mediach: malarstwo, rzeźba, instalacja artystyczna, fotografia, instalacja dźwiękowa i film video. Prezentowana w orońskiej Galerii „Oranżeria" ekspozycja "Szostak" to skrótowy przegląd trzydziestu lat pracy twórczej artystki. Szczególny nacisk położono na zainteresowanie źródłem percepcji świata, procesów zachodzących w głowie jako takich i jako obiektu obserwacji. Większość pokazywanych prac pochodzi z ostatnich lat i skupia się na rozbijaniu i przenikaniu struktury przestrzeni, na docieraniu do jej wymiaru atomowego, gdzie więcej jest przestrzeni pomiędzy niż samej materii. Oparcie się na fizycznych aspektach egzystencji i sprowadzanie form i materiałów do najprostszych, ma pomóc w nadziei opanowania lęku zawartego w pytaniach o kruchość, creatio continua i w końcu o sens życia. Z kolei instalacja "Dom/schron" powtarza swoją formą najmniejszy z pokoi mieszkania artsytki, Sylwii Jakubowskiej. Powstał z gazet codziennych, ułożonych jedne na drugie tworząc ściany. Treść jest nieczytelna. Pozbawiony okien, zaopatrzony jedynie w wejście. W tym domu... wiadomości negatywne przestają straszyć. Gazety, nośniki grozy paradoksalnie stały się strażnikami granic naszej strefy bezpieczeństwa. Stały się budulcem dla bezpiecznego miejsca, schronienia. Destrukcyjne informacje są jakby oswojone, a ich pejoratywny charakter zmienia się w pozytywny. Ale choć dom-schron w swojej strukturze ukrywa wszystko, co przeraża i czego boimy się, to nie czujemy się w nim zbyt komfortowo; pozór bezpieczeństwa zdradza panująca wewnątrz niepokojąca cisza. Na wystawę w „Kaplicy" złożą się trzy obiekty, monumentalny dom - schron zbudowany z gazet, zaaranżowany w centralnej przestrzeni galerii oraz dwie mniejsze, wykonane w skali formy: syntetyczna bryła domu oraz makieta mieszkania artystki (rzut z góry przykryty taflą pleksiglasu).