Wystawa w Orońsku. Postać współczesnego Narcyza

Artystę zaintrygowała postać Narcyza. Mit o młodzieńcu zakochanym we własnym obliczu, jest obecny w światowej kulturze od starożytności po dzień dzisiejszy. Tak długie trwanie zapewnia mu interesująca, a jednocześnie malownicza historia, rozpatrywana z wielu perspektyw, z filozoficzną i psychologiczną na czele. Do jednego z najbardziej rozpoznawanych i uniwersalnych symboli próżności sięgali zarówno twórcy literatury, jak i reprezentanci sztuk plastycznych. Andrzej Bednarczyk powołał do życia Narcyza współczesnego, choć posłużył się kulturowym cytatem – wiernie odtworzył i powielił figurę Narcyza ze słynnego obrazu Caravaggia. Materia rzeźbiarska jest przy tym wyłącznie tłem akcji, polem przyjmującym na siebie kompozycje graficzne. Nawiązuje się pewnego rodzaju dialog z otoczeniem, powstają tekstowe lub obrazowe komunikaty, skierowane do widza. Zewnętrzna powłoka ciała staje się czymś na kształt słupów ogłoszeniowych, plansz reklamowych, przebrań. Treścią przekazu mogą być słowa lub cytaty, teksty z gazet, reklamy, rysunki geometryczne, fotografie, fragmenty map itp. Żaden z „naskórków” nie jest jednorodny. Prezentowany w orońskiej „Kaplicy” współczesny Narcyz nie wpatruje się już jednak w taflę wody. Jego żywiołem staje się ekran telewizora i to z niego czerpie pożywkę dla miłości własnej. W trakcie wernisażu będzie prezentowany performance „Ceci n’est pas un corps” (To nie jest ciało) w wykonaniu Prince Negatif, czyli Łukasza Błażejewskiego. Tytuł performace’u to parafraza słynnego obrazu René Magritta „Ceci n’est pas une pipe” (To nie jest fajka). Artysta często posługuje się własnym ciałem jako środkiem wyrazu, medium. W czasie akcji na jego plecach zostanie wytatuowane zdanie „Ceci n’est pas un corps”. Będzie to symboliczne przekazanie ciała sztuce. Ciało stanie się obiektem.