fot. Łukasz Wójcik/UM Radom

Wernisaż wystawy zgromadził w sobotę  w "Malczewskim" wiele osób. W tym Barbarę Pinno, wdowę po Andrzeju Pinno: oboje podarowali muzeum liczącą ponad 1150 eksponatów rodzinną kolekcję. Wicemarszałek województwa mazowieckiego Rafał Rajkowski przekazał na ręce Barbary Pinno Medal Pro Masovia, a w holu "Malczewskiego" otwarto wystawę pt. "Andrzej Pinno (1927-2006). Wille spiętrzone. Nowa koncepcja w architekturze".

Duma z miasta

 - Każde z polskich miast i miasteczek zwiera elementy, typowe, te które rozpoznajemy i lubimy, ale każde zawiera także elementy jednostkowe, te które je wyróżniają. Ja patrzę na Radom z perspektywy wędrowca: przyjechałem tutaj w 1996 roku, nie jestem radomianinem z urodzenia i mam taką perspektywę. Ona jest czasami bardzo potrzebna. I widzę w tym mieście kilka cech wyróżniających, pierwsza - gen buntu, rewolucji. - Radom to miasto ludzi bardzo odważnych. Druga cecha to empatia - radomianie są ludźmi przesympatycznymi - mówił Adam Duszyk, pomysłodawca wystawy, wicedyrektor Muzeum im. Jacka Malczewskiego. Podkreślał, że ekspozycja - podobnie jak ta organizowana w 1979 r. w Muzeum Narodowym w Krakowie - ma charakter dydaktyczny. - Ponieważ tą wystawą chcemy rozpocząć budowę nowej tożsamości radomian, chcemy przywrócić dumę radomianom z miasta i pokazać, jak mądrzy i wspaniali ludzie mieszkali w Radomiu - wyjaśniał dyrektor Duszyk. Dodał, że pośród 100 portretów radomian, połowa przedstawia ludzi kultury i sztuki: architektów, malarzy, rzeźbiarzy. - Tej strony miasta do tej pory nie eksponowano, Radom był postrzegany jako ośrodek przemysłowy - wyjaśniał.

Od Malczewskiego przez Wajdę do Kutkowskiego

Kuratorka wystawy Paulina Szymalak-Bugajska zaznaczyła, że na wystawie nie mogło zabraknąć takich radomian, lub osób związanych z miastem jak malarze: Jacek Malczewski, Józef Brandt, Karol Hoppen, architekci - Jan Prokulski, Alfons i Andrzej (ojciec i syn) Pinno.

Za część artystów tworzących w XX wieku odpowiedzialna była Magdalena Kołtunowicz. - Skupiłam się na artystach związanych ze szkołą Wacława Dobrowolskiego. Zdanie było bardzo trudne, bo jest ich wielu i nie sposób zmieścić ich na tak małej przestrzeni, ale chciałam aby ci artyści byli różnorodni. Na pewno na takie wyróżnienie zasługuje Jolanta Owicka, raczej nieznana, a uważana obok Magdaleny Abakanowicz - za jedną z twórczyń tkanin monumentalnych. jest oczywiście Andrzej Wajda, jest Umiński, Jerzy Kutkowski i Leszek Kwiatkowski, którzy niedawno odeszli, a których chcieliśmy uhonorować - wymieniała kuratorka.

bdb